منتظرقائم...

امام صادق عليه ‏السلام:

لا تَدَع زيارَةَ الحُسَينِ بنِ عَلىّ عليه السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، يَمُدُّ اللّه فى عُمرِكَ و يَزيدُ اللّه فى رِزقِكَ و يُحييكَ اللّه سَعيدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعيدا و يَكتُبكَ سَعيدا؛

زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اين صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زياد مى كند و زندگى ات را همراه با سعادت مى كند و جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى كند.

منبع:كتاب كامل الزيارات، ص 152

امام صادق عليه ‏السلام:

لا تَدَع زيارَةَ الحُسَينِ بنِ عَلىّ عليه السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، يَمُدُّ اللّه فى عُمرِكَ و يَزيدُ اللّه فى رِزقِكَ و يُحييكَ اللّه سَعيدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعيدا و يَكتُبكَ سَعيدا؛

زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اين صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زياد مى كند و زندگى ات را همراه با سعادت مى كند و جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى كند.

منبع:كتاب كامل الزيارات، ص 152

امام صادق عليه ‏السلام:

لا تَدَع زيارَةَ الحُسَينِ بنِ عَلىّ عليه السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، يَمُدُّ اللّه فى عُمرِكَ و يَزيدُ اللّه فى رِزقِكَ و يُحييكَ اللّه سَعيدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعيدا و يَكتُبكَ سَعيدا؛

زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اين صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زياد مى كند و زندگى ات را همراه با سعادت مى كند و جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى كند.

منبع:كتاب كامل الزيارات، ص 152

استاد پناهیان: بدترین توطئۀ برای «پیاده‌روی اربعین» حملۀ داعش نیست، دعوای داخلیست/می‌خواهند فتنه‌هایی درست کنند/ مواظب باشید! اربعین، زمان اوج صبوری و انعطاف‌پذیری است/ در «پیاده‌روی اربعین» سعۀ‌صدر داشته باشید

در مسیر اربعین امام حسین(ع) ممکن است افرادی ببینید که با عقاید و افکار شما مخالف باشند و حتی به شما توهین هم بکنند. حتی شما ممکن است بدانید که این‌ها چه وابستگی‌های سیاسی، یا چه‌بسا به سرویس‌های جاسوسی داشته باشند. مواظب باشید! زمان اربعین، زمان اوج صبوری و انعطاف‌پذیری است. ممکن است فتنه‌هایی در این زمینه درست کنند.

يعقوب بن سليمان مى ‏گويد: شبى با چند تن از دوستان گفت

و گويى داشتيم.

سخن از شهادت حسين (ع) به ميان آمد. يكى از آن ميان گفت:

هيچ يك از كسانى كه دامنشان به خون حسين (ع) آلوده شد

باقى نماند مگر اينكه در مورد فرزند و مال و جانش به بلايى گرفتار

شد. پيرمردى در آنجا بود، سوگند ياد كرد كه من از جمله كسانى

بودم كه در قتل حسين (ع) شركت كردم و تاكنون هيچ گونه آسيبى

نديده‏ ام كه موجب ناراحتى من باشد. حاضران همه بر او خشم

گرفتند. در اين ميان چراغ كه با نفت مى ‏سوخت خراب شد. پيرمرد

برخاست كه آن را اصلاح كند، آتش به انگشت او رسيد. خواست آن

را با پف كردن خاموش كند آتش ريش او را فرا گرفت. بيرون دويد كه

آن را با آب خاموش كند. خود را در نهر آب انداخت، ولى آتش بالاى

سرش شعله‏ ور شد و هر گاه سر از آب بيرون مى‏ كرد او را مى‏ سوزانيد،

و پيوسته در اين حال بود تا هلاك شد. خدا او را لعنت كند.

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال ،محمد بن علی ابن بابویه ،ترجمه انصارى، ص: 425